روز خود جوش صنعت برق!

امروز روز خود جوش وخود تعریف کرده صنعت برق است. البته باید یاداور شویم اصولا  روز  دهم اردیبهشت، در تقویم مناسبتها، روز ملی خلیج فارس است و یازدهم اردیبهشت یعنی روز کارگر وروز معلم را هم داریم وشاید اگر این حرکت خودجوش در روزهای بی مناسبت تری اتفاق می افتاد، صنعت برق نیز یک روز ملی داشت .

به هرحال  همه ساله این روز را در خانواده بزرگ صنعت برق  وبین خودمان،  با ارسال پیام ، نصب پوستر و… گرامی می داریم  وبرای هم نوشابه باز می کنیم و می شویم  مثل خانواده هایی که جشن تولد خانوادگی می گیرند تا یادشان نرود که هستند. حیات دارند، خوشحالند که کنار هم هستند وبه وجود هم افتخار می کنند .

در این مواقع ودر این جمع ها، هیچیک از اعضای خانواده حداقل در آن روز، از داشته ها نمی گوید، از تاثیر گذاریها نمی گوید از نقش آفرینی ها  نمی گوید، فقط دم را می بینند وخوشی آن لحظه را که این رفتار در نوع خودش هم زیباست.

روز صنعت برق، هم مشابه این گونه جشنهای خودمانی است، روز صنعت برق در امسال حال خوشی ندارد، ناترازیها ی مختلف، حساسیت جامعه را افزایش داده و جو عمومی برای تبریک وتشویق مناسب نیست، شرایط خاص کشور وخصوصا حادثه تالم انگیز بندرعباس هم مزید بر علت شده است که حتی در خانواده صنعت نیز به این روز  کمتر  پرداخته شود. علیرغم همه ناترازیها ومشکلات نمی توان نقش صنعت برق کشور را در توسعه کشور نادیده گرفت وحال که  بیمار است  به ان بی توجهی نمود.

صنعت برق در طی سالیان متمادی با تلاش وکوشش وصف آمیز، به نوعی به خود اتکایی کامل رسیده است، مثلا حتی از توربین ملی آن با مشخصات جهانی رونمایی شده است و تقریبا اکثر طراحی ها وفعالیت های این صنعت درداخل  کشور انجام می گیرد و قریب به اتفاق تجهیزات مورد نیاز این صنعت نیز در داخل کشور وتوسط صنعتگران پرتوان ساخته می شود.

مقام سیزدهم یا چهاردهم در دنیا از نظر شاخص های اساسی برق، بیش از ۹۵۰۰۰ مگاوات ظرفیت، بیشتر از ۸۰۰ هزار کیلومتر شبکه توزیع ، بالغ بر ۱۷۰ هزار کیلومتر مدار شبکه های فوق توزیع وانتقال، حدود ۱۰۰ هزار مگاولت امپر ظرفیت پستها،۴۰  میلیون مشترک ،برقدار شدن همه روستاهای بالای ۲۰ خانوار، تولید بیش از ۳۵۰ هزار میلیون کیلوات ساعت برق و از طرفی دیگر تامین رشد بیش از ۴ درصدی سالانه برق واحداث تاسیسات متناظر با این رشد مصرف، در هر سال، پایداری شبکه سراسری وصدها شاخص مثبت دیگر  شاخص هایی هستند انکار ناپذیر، قابل تقدیرومستوجب  افتخار .

قطعا در طی مسیر فوق، صنعت برق مشکلاتی ومسائلی نیز داشته است که به همان دلایل، در حال حاضر حالش خوب نیست و اینچنین مظلوم واقع شده است.  تجربه تاریخی نشان داده است که در صنعت برق اراده و باور لازم برای مدیریت بحران‌ها وحل آنها وجود دارد. بدیهی است برای رفع مشکلات فعلی صنعت داشتن این مشخصه  به تنهایی کافی نیست  و باید منابع و زمان مورد نیاز نیز ایجاد و در کنار آن بخش خصوصی این صنعت ماندگار وپایدار و معلوم باشد .

بخش خصوصی صنعت برق، در شرایط فعلی حال خوشی ندارد، کمبود نقدینگی، کاهش پروژه ها واعتبارات، تورم و تحریم ها، کمبود مواد اولیه، وجود قراردادهای متوقف، عدم وجود قراردادهای تیپ وجاری شدن سلایق بجای ضوابط، مسیر طولانی رسیدگی به درخواستها علیرغم در دسترس بودن مدیران دولتی این صنعت، تحمیل هزینه های گاها غیر منطقی در بخش مالیات وبیمه ،محدودیتها ومشکلات صدور خدمات مهندسی و… باعث شده است که بخش خصوصی حال وهوای خوبی نداشته باشد که در صورت  ادامه وضعیت موجود، این بخش تاثیر گذار در توسعه آینده  صنعت برق  توانش بسیار محدود خواهد شد وشاید به فروپاشی برسد.

برای عبور از شرایط موجود، نیاز به درک‌ هوشمندانه ومنطقی از مشکلات وهمکاری وهم افزایی عمومی  برای حل آنها است. باید از وعده گرایی وسیاه نمایی پرهیز گردد.

برای بهبود و اصلاح شرایط موجود به قول آقای مهندس خوش خلق، باید شرایط (مخ و پز ) یعنی مدیریت  راهبردی،  بخش خصوصی فعال وسرزنده،  پول وسرمایه موردنیاز، وزمان وقت داشت .

به نظر راه عبور از ناترازی برق، هموار نیست ولی قطعا شدنی و نمایان است وان اینست که به قول مرحوم دکتر احمدیان برق را یک کالا تلقی کنیم.

ودر خاتمه، لازم است روز خود جوش صنعت برق را به  همه کارکنان خدوم وخود ساخته این صنعت بزرگ تبریک گفت واز  بزرگ مردان این صنعت که دیگر در بین ما نیستند به نیکی یاد کرد وعنوان کرد

حافظ بد است حالِ پریشانِ تو، ولی

بر بویِ زلفِ یار پریشانیَت نکوست

سعید مهذب ترابی